ท่าหมู่บ้านสามประสาน

สมัยก่อนในแก๊งผมจะมีกลุ่มคนรู้จักกันสามคน แก๊งนี้บังเอิญว่าอยู่หมู่บ้านจัดสรรเดียวกันตั้งแต่เด็กเลยชวนๆกันมาเล่นเกม (แต่ตอนนี้แต่งงานบ้าง มีแฟนบ้าง ย้ายออกกันหมดล่ะหมู่บ้านแตก) ซึ่งแก๊งนี้เวลาอยู่ด้วยกันถ้าใครคนหนึ่งชนะ พวกนี้มันจะชอบพูดเล่นกันขำๆว่า ‘หมู่บ้านเราชนะแล้ว เย้’

เพื่อความไม่ดราม่าอันนี้เป็นเรื่องจริงที่มักถูกเอามาคุยกันขำๆในกลุ่มเพื่อนของผมเอง ในไทยร้านเกมมีเป็นร้อยคนเล่นมีเป็นพัน คุณอาจจะบังเอิญเจออะไรที่คล้ายๆกันกับผมก็ได้ ในข้อเขียนนี้ไม่ได้ตั้งใจจะแซะ หรือตั้งใจต่อว่าคน หรือสถานการณ์เฉพาะเจาะจงใดๆ มู๊ดโทนเวลาพูดไม่สุภาพนี้ก็ไม่ได้ด่าแบบโกรธแค้นอันใด แต่ยกขำพูดขำๆในหมู่เพื่อนมาใช้นะ

ด้วยความที่ปกติเกมมันเล่นกันแค่ 4-5 คนทำให้อัตตราการชนะของ ‘ทีมหมู่บ้าน’ สูงมากเพราะว่าพวกแม่งนี้กินที่ไปแล้วเกินครึ่งวง และไม่ว่าใครชนะมันก็จะเรียกว่าหมู่บ้านเราชนะแล้วเสมอ พอหลังๆพวกนี้มันชนะบ่อยเกิน เพื่อนในวงเลยมาวิเคราะห์เคล็ดลับความสำเร็จของทีมหมู่บ้านกันเล่นๆดู

โดยพื้นฐานแล้วพวกนี้จะเล่นค่อนข้างเก่งโดยตัวเองอยู่แล้วแต่ว่ามันดันมีนิสัยที่สอดรับกันพอดีอีกต่างหากนั้นคือ คนนึงจะชอบเล่นสายท่าเน้นออกคอมโบทำแต้ม อีกคนเป็นสายตัดเน้นตัดให้คนอื่นล้มตัวเองจะได้วิน ส่วนอีกคนนี้สายซับพอร์ทกลัวเพื่อนเจ็บมักจะเล่นแบบซับออพติมอลให้คนอื่นได้ของกันทั่วถึง พอมาดูแล้วเราจะเห็นดรีมทีมเลยทีเดียว ทำงานอวยกันอย่างเป็นระบบ มีหัวหอกทำแต้ม มีลูกทีมคอยส่งบอล แถมยังมีตัวป่วนคอยตัดเกมคนอื่น ชัยชนะจะไปไหนเสีย เพราะมันตัดคนอื่นและอวยกันเอง….. (ย้ำอีกทีว่านี้คุยกันขำๆ เอาไว้ล้อให้ทีมหมู่บ้านให้มีราคีเวลาชนะ เพราะจริงๆแล้วพวกนี้มันก็เล่นกันเก่งโดยตัวเองอยู่แล้ว เอามาคุยกันต่อขำๆ แซวเพื่อนผมได้แต่อย่าแรง)

เคยมีเหตุการณ์ใกล้ๆตัวประมาณทีมหมู่บ้านเนี่ยแหละ แต่เป็นเคสที่เราไปเจอคนต่างกลุ่มแบบหลายคนแล้วเค้าเล่นบวกกันเองสนุกสนาน แถมช่วยกันตัดเราซะไปต่อไม่ถูก พอเราเล่น mindset compatitive เน้นทำแต้มตัวเองแล้วก็ตัดคนอื่นตามเกมกลายเป็นโดนมองแปลกๆ ส่วนตัวเลยรู้สึก Culture Shock นิดนึง ซึ่งในเคสนี้ส่วนตัวไม่ค่อยโอเคเท่าไร (อีกอันที่เรียกว่าไม่ชอบเลยมากๆ แนวคู่แฟนอวยกันเอง แถมไม่เล่นมูฟตัดกัน เคสนี้รบกวนว่าอย่ามาเล่นเกมข้างนอกเลย ใช้ตอนเล่นกันสองคนพอแล้ว)

เห็นผลหนึ่งที่ผมไม่แคร์การแข่งบอร์ดเกมใดๆส่วนหนึ่งก็ธรรมชาติของทีมหมู่บ้านเนี่ยแหละ เวลาไปกับเพื่อน คนเราถ้านึกอะไรไม่ออกจะตัดใครดีก็ตัดคนอื่นอวยเพื่อนตัวเองไว้ก่อน (โอเคมีบางคนสลับกัน แต่พวกเกรียนเกินงามก็ไม่ไหวนะ) พอไปงานแข่งนี้ความรู้สึกของคนที่อยากชนะอย่างจริงจังมันเลยค่อนข้างผิดแนวคิดของ ‘งานแข่ง’ อยู่พอควร อย่างถ้าไปงานแข่งซักเกมเราเล่นสองคน ส่วนอีกสองคนใครไม่รู้ ไหนๆก็ชนะคนเดียวไหนๆก็แพ้แล้วทำไมเราไม่ช่วยเพื่อนเราล่ะ ถึงจะพูดแบบไหนยังไง แว๊บแรกผมก็เชื่อว่านึกไม่ออกช่วยกันคนเองก่อนกันเยอะอยู่ แบบอยู่ดีๆถามมูฟกันเองกลางงานแข่งก็เจอมาแล้ว เพราะงั้งสำหรับผมแล้วการแข่งเกมใดๆที่มีมากกว่าสองทีมในเกมเดียว นั้นไม่สามารถนับเป็นการแข่งจริงจังได้ กติกาที่ผมคิดว่า make sense ที่สุดเวลาแข่งเกมคือเล่นเกมปกติเนี่ยล่ะแต่จัดทีมเป็นเลขคู่มาเลย แล้วเอาแต้มคนที่ต่ำสุดในทีมมาตัดสิน เกมสี่คนก็เล่น 2v2 ไรงี้

ว่าแต่ใครมีประสบการณ์ ‘ทีมหมู่บ้าน’ ก็มาเล่าสู่กันฟังได้นะครับ :)