Raiders of the North Sea

เกมยูโรระดับกลาง-เบา ธีมไวกิ้งไปบุกปล้นสะดมในทะเลเหนือ เป็นเกมที่สองของ North Sea Trilogy (มีสามเกม อีกสองอันเป็นต่อเรือ กับอีกอันเป็นล่องเรือไปตามหมู่เกาะ) เกมนี้เป็นหนึ่งในเกมที่ได้รับการเสนอชื่อเข้าชิง KDJ ‘17 คู่กับ Terraforming Mars น่าเสียดายที่พ่ายให้กับ Exit: The Game แต่ส่วนตัวคิดว่าถ้าเอาแค่สามตัวนี้ เกม Raider ก็น่าจะได้รางวัลมากกว่าเกมประเภทเล่นครั้งเดียว……….(ไม่ได้มีอคติอะไรกับเกมแบบนี้นะแค่รู้สึกว่าไม่ค่อย match กับรางวัลเท่านั้นแหละ)

โดยไอเดียแล้วเกมนี้เป็นเกมทำ Set Collection ที่เอาของไปแลกของเพื่อต่อยอดไปแลกของอีกต่อ ผ่านธีมไวกิ้งที่ต้องสะสมทรัพยากรที่จำเป็นไปบุกปล้นพื้นที่ เกมนี้วิธีดำเนินเกมตรงไปตรงมามาก คือในแต่ล่ะตาผู้เล่นจะได้ทำแค่อย่างเดียวคือ ผลัดกันเอาคนงานไปลงยังช่องที่ว่างเพื่อทำแอ๊คชั่น แต่ลูกเล่นที่ผมคิดว่าน่าสนใจที่เกมนี้นำเสนอคือ ‘ระบบทำแอ๊คชั่นแบบสองจังหวะ’

คือเกมนี้จะแบ่งพื้นที่ออกกว้างๆได้เป็นสองกลุ่มคือในหมู่บ้านไวกิ้ง กับพื้นที่ที่ให้เราไปปล้นสะดม เวลาเราเก็บของในหมู่บ้าน เราจะต้องเอาคนงานไปลงยังช่องที่ยังว่างอยู่เพื่อทำแอ๊คชั่นตามแบบ Worker Placement ทั่วไป ตามด้วยการหยิบถอนตัว ‘คนงานอีกตัว’ ในหมู่บ้านออกและได้ทำแอ๊คชั่นช่องนั้นด้วย (เท่ากับว่าได้ทำสองแอ๊คชั่น ตอนวางทำแอ๊คชั่นหนึ่ง จากนั้นถอนอีกตัวแล้วทำอีกแอ๊คชั่นหนึ่ง) แต่ถ้าเราเอาคนไปปล้นสะดมเวลาเอาคนงานลงจะมีเงื่อนไขคือต้องจ่ายเสบียงและเรือของเราจะต้องมีลูกเรือขั้นต่ำจำนวนหนึ่ง พอตีได้เราก็จะได้เลือกกลุ่มของที่ยังเหลืออยู่ แล้วค่อยดึงตัวกลับหนึ่งตัวเช่นกัน ( เกมนี้ทรัพยากรที่จะปล้นได้ถูกสุ่มเป็นกลุ่มไว้เรียบร้อยตั้งแต่เริ่มเกม และจะไม่มีการเปลี่ยนอีกจนกว่าจะจบเกม ส่วนการ ‘ตี’ ก็มีความหมายแค่หยิบของได้เท่านั้นแหละ มีกิมมิคเรื่องทอยเต๋าเพื่อเอาแต้มนิดหน่อยแต่ไม่มีผลกับการได้หยิบของ) ระบบตรงนี้พื้นๆก็จริงแต่กลับทำให้เกิดการตัดสินใจแบบที่ต้องสะดุดคิดตลอดเกม เพราะบางทีลำดับการออกท่าก็สำคัญกับเรา อย่างเช่นอยากได้เงินก่อนค่อยจ้างลูกเรือแต่ว่าช่องได้เงินดันมีคนงานยืนอยู่ ทำให้เราต้องไปทำแอ๊คชั่นอื่นก่อน แล้วค่อยถอนตัวที่มีผลิตเงิน กลายเป็นว่าต้องพักเรื่องจ้างคนไปเป็นตาต่อไป

เกมนี้มีคนงานสามสีที่ไม่ได้เป็นของผู้เล่นคนไหน (เริ่มเกมมามีแค่สีเดียว สีอื่นๆจะได้มาระหว่างเกมเวลามีผู้เล่นเริ่มไปปล้นสะดมพื้นที่) มีหลายช่องในเกมที่จำเป็นต้องใช้สีเฉพาะ หรือของที่ได้จะให้แตกต่างตามชนิดคนงาน อย่างเช่นถ้าเราเอาคนงานระดับสูง ( จริงๆแค่คนล่ะสีเท่านั้นแหละ แต่เรียกแบบนี้มันดูหล่อดี ) ไปลงทำงานเอาของ ก็หมายความว่าคนต่อไปก็สามารถเอาคนงานเค้าไปลงที่อื่นแล้วถอนตัวคนงานของเราทำแอ๊คชั่นได้เหมือนกัน คือมันไม่ใช่การบล๊อกอะไรหรือต้องวางแผนล่วงหน้าอะไร แต่มันทำให้สภาพของช่องแอ๊คชั่นที่เหลือมันเปลี่ยนแปลงไป โดยที่เรายังวางแผนเล่นตามเดิมได้ แต่ตัวเลือกมันมีความหลากหลายขึ้น ตรงนี้คิดว่ามันเป็น noise ที่ฉลาดดี

ส่วนแอ๊คชั่นในหมู่บ้านก็จะเป็นหาเสบียง / หาลูกเรือเพิ่ม / เอาลูกเรือลงเรือ / หาเงิน ตัวระบบลูกเรือเกมนี้เป็นแบบการ์ดที่เราจะต้องจั่วแบบสุ่ม แต่ว่าตัวลูกเรือเองจะมีความสามารถสองแบบ คือแบบที่พอจ่ายเงินจ้างแล้วไปวางในเรือ กับแบบที่ลงแอ๊คชั่นเพื่อทิ้งการ์ดแล้วได้ความสามารถฟรีหนึ่งครั้งตรงนี้ก็ออกแนวสบายๆ เพราะส่วนมากก็จะดีทั้งสองฝั่ง บางครั้งเงินไม่มีก็เล่นฝั่งใช้ครั้งเดียวทิ้งแทนก็ได้ ลูกเล่นที่น่าสนใจอีกอย่างคือเกมนี้เวลาเราไปปล้นสะดมจะมีเบี้ย ‘วัลคีรี่’ ก็คือไปสู้แล้วตายนั้นแหละ ถ้าเราเลือกกองนั้นก็ต้องทิ้งลูกเรือตามจำนวน แต่ว่าข้อดีของเกมนี้คือถ้าเอาตัวไปตายได้เลื่อนแทรคแต้มความตายด้วย และยิ่งตายยิ่งแต้มเยอะก็เลยถือว่าเป็นอีกสายหนึ่งของเกมนี้ บางเกมมัวแต่แย่งกันตายจนเบี้ยมีไม่พอก็บ่อย

อันนี้เสริมเวลาใส่ตัวเสริม Hall of Heroes + Fields of Fame

พอใส่แล้วก็เล่นแบบเดิม แต่ว่ามันเพิ่มสายให้การเก็บสะสมแต้มให้มีมากขึ้น เพิ่ม depth ขึ้นมาอีกหน่อย กับมีความเป็น point salad แบบเน้นสายมากขึ้น เป็นการเปลี่ยนโหมดให้ที่เหมาะกับกลุ่มเกมเมอร์มากขึ้น ( เล่นนานขึ้นด้วย เปลี่ยนจากซุปข้นเป็นจานใหญ่ที่อิ่มมากขึ้น แต่ยังเคี้ยวง่ายอยู่) โดยที่ความซับซ้อนยังเพิ่มมาไม่เท่าไร ส่วนตัวเล่นได้ทั้งสองโหมดแล้วแต่ว่าตอนที่กางมีเวลาแค่ไหน สนุกทั้งสองแบบ

🐸[กบชอบ] – ผมชอบในความคลีนของมันนะ ตัวเกมไม่หนัก แต่มีรูปแบบและจังหวะความคิดที่น่าสนใจ งานอาร์ทก็สวยดี โดยรวมแล้วก็เหมาะกับระดับครอบครัวที่อยากจะมาเล่นอะไรซับซ้อนขึ้นมาหน่อย เอามาเล่นกับกลุ่มเล่นเกมหนักไม่ได้ก็เพลินดีโดยทีคนเล่นเกมแบบผมยังไม่ง่วงไปซะก่อน ถ้ามองจากกลุ่มเป้าหมายแล้วเกมนี้ก็ไม่มีข้อเสียอะไรจริงจัง แต่ตัวเกมเองก็ยังไม่ถึงขั้นเป็นจานหลัก แต่ก็เป็นตัวคั่นกลางที่สนุกดี (แต่สำหรับผู้เล่นระดับกลางใส่ตัวเสริมครบแล้วก็น่าจะอิ่มเอมดีนะ)

😍 กบโปรด - อวยไส้แตก ยากมากที่เล่นแล้วจะรู้สึกไม่สนุก

😁 กบชอบ - พร้อมจะเล่นตลอด

🙂 กบโอเค - ชอบในบางแง่มุม แต่อาจจะเล่นไม่บ่อยหรือเล่นแค่บางอารมณ์

😐 กบเฉย - ไม่ได้เกลียดอะไร ถ้าไม่มีตัวเลือกอื่นก็เล่นได้อยู่

🖕 กบไม่เล่น - ไม่ตรงจริต ชวนก็ไม่เล่น

อนึ่ง : เป็นความรู้สึกในความ “อยากจะหยิบมาเล่นไหม?” ของผมเอง ไม่ได้เกี่ยวอะไรกับคุณภาพของเกม ดูให้เป็นแค่ “อีกความคิดเห็นหนึ่ง” เท่านั้นก็พอนะครับ :)