Newton

เกมยูโรระดับกลางสไตล์ Point Salad (ทำอะไรก็ได้แต้ม) ว่าด้วยการเดินทางไปศึกษาหาความรู้ของนักวิทยาศาสตร์ในสมัยศตวรรษที่ 17 (แต่อย่าไปสนธีมเลยเพราะหลวมมาก) ผลงานของ Simone Luciani (Barrage, Lorenzo il Magnifico, Grand Austria Hotel, The Voyages of Marco Polo) และ Nestore Mangone ( Expo 1906 )

ระบบหลักที่เอาไว้เดินเกมคือการ์ดที่จะมีไอคอนไว้ให้เราทำแอคชั่นเวลาเล่นก็ผลัดกันเล่นการ์ดคนล่ะใบครบห้าใบก็จบรอบ ไอเดียคือทุกครั้งที่เราเล่นแอคชั่นไหนก็ให้ดูว่าเรามีไอคอนนั้นอยู่บนหน้าบอร์ดเรากี่อัน ยิ่งมีเยอะแอคชั่นก็ยิ่งแรงขึ้น ที่เหลือเราก็ไปลีลาจัดลำดับออกท่าเอา

เกมจะมีแทรคให้เดิน/เอาของไปวางอยู่ 4 ที่ แอคชั่นในเกมมี 5 อย่างโดย 4 อันก็คือไปเดินแทรคที่ว่าส่วนอีกหนึ่งก็คือเอาไว้ซื้อการ์ดเพิ่ม แน่นอนว่าการ์ดมีหลายระดับจะซื้อระดับสูงก็ต้องมีการลงแอคชั่นซื้อการ์ดซ้ำกันหลายครั้งหน่อย

ส่วนผลิตแต้มหลักของเราจะมาจากการวางไทล์ตำราความรู้ไปบนบอร์ดชั้นหนังสือของเรา หน้าตามันจะอารมณ์ปริศนาอักษรไข้วนิดหน่อย คือถ้าเราสามารถวางไทล์ตำราเรียงกันเป็นแนวตั้ง/นอนตามที่มันกำหนดไว้ได้ตอนจบรอบเราก็จะได้แต้ม บางแถวมันก็จะแชร์กันทำให้เราอยากจะเล่นบางจุดมากกว่าอีกแบบหนึ่ง

ทีนี้เงื่อนไขการวางไทล์ตำราเนี้ยมันจะมีอยู่สองแบบ แบบแรกคือเราต้องสะสมไอคอนตำราตรงหน้าครบ พวกไอคอนนี้มันจะแถมมาพร้อมตอนเล่นการ์ดแอคชั่น ซึ่งการ์ดที่ซื้อมาจะมีไอคอนเยอะกว่า ตรงนี้ทำให้เราต้องวางแผนเพิ่มอีกชั้นคือไม่ใช่แค่เล็งว่าจะทำอะไรต้องเล็งว่าทำแล้วมีไอคอนพอไปทำแอคชั่นอื่นต่อไหม ข้อจำกัดอีกแบบคือเราต้องมีการเดินทางไปตามสถานที่ตามแบบที่กำหนดก่อน

การเดินทางในเกมนี้ก็ใช้แอคชั่นเดินทางนั้นแหละ ยิ่งลงเยอะยิ่งไปได้ไกลตรงนี้ไม่ซับซ้อนระหว่างทางก็มีของให้แย่งเก็บบ้าง เส้นทางให้เดินก็มีหลายแยกให้ต้องวางแผน แต่ปัญหาคือหลายๆจุดจะเดินข้ามต้องใช้เงินด้วย ซึ่งมันจะไปทำให้เราต้องไปเล่นอีกแอคชั่นหนึ่งเพื่อเดินแทรคหาเงินอีกที ส่วนอีกอันจะเป็นแนวเอาผู้ช่วยไปเดินเอาโบนัสจบเกมกับ passieve ไอคอนเอาไว้ช่วยให้เราทำแอคชั่นให้แรงขึ้น

ลูกเล่นอีกอย่างหนึ่งคือเกมนี้ทุกตอนจบรอบเราจะต้องเสียการ์ดใบหนึ่งทิ้งไว้บนกระดาน แต่ว่าการ์ดมันไม่ได้หายไปไหนแต่จะเหลือไอคอนติดบอร์ดไว้ทำให้รอบหลังๆเราไม่ต้องเสียเวลาเรียงการ์ดเสริมพลัง ข้อดีขึ้นยิ่งเล่นยิ่งแรงข้อเสียคือการ์ดในมือเราหายไปต้องไปซื้อเพิ่ม (แต่การ์ดที่ซื้อข้อดีคือนอกจากจะได้ไอคอนตามปกติแล้วยังได้โบนัสเสริมประกอบด้วยตอนเล่น)

เกมก็มีแค่นี้แหละลงๆการ์ดวนไปเรื่อยๆ 6 รอบจบ (ได้ลงการ์ด 30 ครั้ง)

🐸[กบโอเค] – รวมๆคือมันก็สนุกดี แอคชั่นแต่ล่ะอันมีความเชื่อมโยงกัน เวลาเล่นแล้วพอเรียงท่าครบดั่งที่ตั้งใจไว้แล้วรู้สึกดี ตอนเล่นการ์ดนี้รู้สึกเหมือนเล่น Mombasa ที่ต้องเล่นการ์ดมาอัพเกรดแทรคแบบ Russian Railroad (คิดถึง RRR แค่ว่ามันเป็นเกมแนว upgrade track เฉยๆนะ) แค่รู้สึกทุกอย่างมันเชื่อมโยงกันแบบหลวมๆแบบที่บังคับให้ทำทุกอย่างไปนิด ไม่ค่อยรู้สึกว่าเกมมันมีสายอะไร

จุดที่ผมไม่ค่อยชอบหลักๆน่าจะเป็น player interaction มันต่ำจนจะเหลือศูนย์อยู่แล้ว เพราะแทบไม่ยุ่งอะไรกับคนอื่น โบนัสรายทางก็ไม่ได้แรงขนาดที่ต้องไปตัดตาแย่งมา ส่วนตัวคิดว่าอาจจะเหมาะกับการเล่นซักสองคนสำหรับสายชิลคิดเรื่องของตัวเองไปเรื่อยๆมากกว่า เพราะความรู้สึกรวมก็คือมันเป็นเกมที่ทุกคนได้โจทย์นิ่งๆที่เหมือนกันแล้วมาแข่งกันแก้หาทางออกแต้มให้เยอะกว่าแบบเรียบๆ ไม่หวือหวาอะไร

อีกเรื่องที่ขัดใจนิดๆคือรู้สึกมัน setup วุ่นวายไปนิดนึงกับธีมมันหลวมจนน่าผิดหวัง โยงระบบเกมอะไรไปกับธีมไม่ได้เลย คืออย่างของ Stanfan Feld นี้ยังมีความแถๆได้บ้าง แต่เกมนี้มันดูไม่มีความพยายามจะแถด้วยซ้ำ ซึ่งจริงๆก็ไม่ใช่ข้อเสียอะไรแต่ผิดหวังนิดๆ

😍 กบโปรด - อวยไส้แตก ยากมากที่เล่นแล้วจะรู้สึกไม่สนุก

😁 กบชอบ - พร้อมจะเล่นตลอด

🙂 กบโอเค - ชอบในบางแง่มุม แต่อาจจะเล่นไม่บ่อยหรือเล่นแค่บางอารมณ์

😐 กบเฉย - ไม่ได้เกลียดอะไร ถ้าไม่มีตัวเลือกอื่นก็เล่นได้อยู่

🖕 กบไม่เล่น - ไม่ตรงจริต ชวนก็ไม่เล่น

อนึ่ง : เป็นความรู้สึกในความ “อยากจะหยิบมาเล่นไหม?” ของผมเอง ไม่ได้เกี่ยวอะไรกับคุณภาพของเกม ดูให้เป็นแค่ “อีกความคิดเห็นหนึ่ง” เท่านั้นก็พอนะครับ :)