Lisboa

Sisada Ransibrahmanakul
Written by Sisada Ransibrahmanakul on
Lisboa

Lisboa เกมยูโรระดับหนักที่ธีมเกี่ยวกับการสร้างเมืองชื่อเดียวกับเกมที่ถูกภัยพิบัติครั้งใหญ่ถล่มจนเมืองเสียหายอย่างหนักในปี 1755 ผลงานจาก Vital Lacerda นักออกแบบเดียวกับ Vinhos , Co2 , Kanban , The Gallerist

ตัวเกมเล่นได้หลายสาย แต่เพื่อความกระชับผมขอรวบไปอธิบายว่าเป้าหมายหลักของเราคือการสร้างร้านรวงและสิ่งก่อสร้างในแผนที่กลางล่ะกัน ด้วยธีมที่ว่าเกมนี้เป็นการฟื้นฟูเมืองหลังเกิดภัยพิบัติ (สมัยนั้นโดนอย่างหนัก ครบทุกแบบ แผ่นดินไหว / ไฟไหม้ / สึนามิ ) ตรงส่วนบอร์ดกลางจะมีที่เอาไว้วางร้านค้าโดยจะสุ่มเม็ดภัยพิบัติสามสีไว้รอบตารางสองมิติ ทุกครั้งที่เราสร้างร้านเราจะได้หยิบเม็ดภัยพิบัตินี้ออกหนึ่งอัน พร้อมกับต้องจ่ายเงินตามเม็ดภัยพิบัติที่ยังเหลืออยู่ (ในเชิงธีมคือสร้างก่อนต้องจ่ายเยอะเพื่อปรับสภาพพื้นที่ สร้างทีหลังก็จะจ่ายถูกลงเพราะมีคนเคลียร์ให้ก่อนแล้ว) แต้มจะมาทั้งจากการหาทางวางตัวคูณแต้มในแบบที่เหมาะกับตำแหน่งสิ่งก่อสร้างของเรา แล้วก็การหยิบการ์ดเงื่อนไขแต้มตอนจบเกมมาเก็บไว้ ไอเดียที่ผมแอบต้องใช้เวลาในการทำความเข้าใจเชิงธีมประมาณนึงคือแต้มและโบนัสเกมจะมาจากการเก็บเซ็ทเม็ดภัยพิบัติให้ครบสามสี ที่ยิ่งได้เยอะเซ็ทก็จะให้ผลประโยชน์กับเราเพิ่มขึ้น

ในแต่ล่ะตาผู้เล่นจะผลัดกันเล่นการ์ดหนึ่งใบเพื่อทำแอ๊คชั่นในแต่ล่ะหมวดไปเรื่อยๆ (ตัวการ์ดมี 4 หมวด โดย 3 หมวดจะเป็นคนในประวัติศาสตร์ที่เป็น กษัตริย์/รัฐมนตรี/ช่าง) การ์ดแต่ล่ะใบสามารถใช้ได้หลายแบบ เราจะเอามาเสียบไว้บนบอร์ดเราเพื่อทำเอาโบนัสประจำการ์ด หรือจะเล่นเพื่อทำแอ๊คชั่นประจำชนิดการ์ดก็ได้ (พื้นที่เสียบการ์ดมีจำกัด และการ์ดที่เสียบไว้จะให้โบนัสบางอย่างกับเรา) พอเล่นตาเราเสร็จเราจะได้เลือกจั่วการ์ดโดยเราจะเลือกได้ว่าอยากจะได้การ์ดหมวดไหนเข้ามือ ระบบที่ผมคิดว่าทำออกมาดีคือระบบ เล่นนอกตาตัวเอง ที่เกมจะให้เราเก็บไทล์พิเศษเอาไว้ ถ้ามีผู้เล่นทำแอ๊คชั่นเล่นการ์ดในชนิดนั้นๆถ้าเรามีไทล์ที่ว่าก็จะสามารถขอเลียนแบบแอ๊คชั่นนั้นได้ด้วย

จุด Love it or Hate it คือระบบเกมที่ค่อนข้างซับซ้อน (…..มากเกินจำเป็น….) ทุกสิ่งอย่างในเกมต้องมีคำถามย้อนกลับไปอย่างน้อยสองขั้น ทั้งๆที่ตัวไอเดียของเกมมันไม่ได้ซับซ้อนอะไรขนาดนั้น ผมทำแอ๊คชั่นเดียวกันสามตาติดยังต้องคอยเปิด player aid อยู่เลย พอเริ่มคุ้นแล้วก็ต้องมาคิดว่าทำไมมันต้องทำให้ยุ่งยากจังว่ะ ตัวเกมมี interlock สูงมาก ทุกอย่างที่จะทำมันเกี่ยวโยงกันแน่นจนนึกไม่ออกว่าจริงๆแล้วต้องทำอะไรกันแน่ อย่างเช่น อยากสร้างร้านต้องมีเงิน -> ต้องขายของหาเงิน -> แต่จะได้เงินต้องมีเรือ -> ต้องสร้างเรือ -> เรือต้องใช้ของในการสร้าง -> ของต้องมาจากร้าน….. อ้าววนลูปแล้วนิหว่า แล้วตกลงจะต้องให้เริ่มตรงไหนล่ะ คือผมเชื่อว่ามีหลายคนสนุกแนวคิดหากำไรกับหาท่าการเล่นจากลูปแบบนี้ แล้วก็ตัวเกมก็มีการหาทรัพยากรในแบบอื่นที่ไม่ต้องทำตามที่ผมยกตัวอย่างมา แต่ส่วนตัวแล้วผมไม่ชอบเกมแบบนี้เอาเสียเลย ชอบเกมที่มันแอ๊คชั่นมันแยกออกกันชัดเจนกว่านี้มากกว่า (ซึ่งก็ไม่ใช่ข้อเสียของเกมนี้นะ แค่ออกแบบคนล่ะแบบ) ในรูปแบบเกม interlock ที่เยอะแบบนี้ ผมคิดว่า Madeira ดีกว่าเยอะมาก เพราะฟังก์ชั่นและความต้องการของสิ่งต่างๆมันมีบทบาทที่ชัดเจน

🐸[กบชูนิ้วกลาง] – เพื่อความเข้าใจตรงกันผมไม่คิดว่าเกมนี้เป็นเกมที่แย่นะ แถมโดยส่วนตัวแล้วผมไม่ค่อยถูกกับเกมของนักออกแบบคนนี้ซักเกม (เว้น The Gallerist ไว้เกมนีง) เหตุผลหลักคือเกมของนายคนนี้มักจะ ‘ถูกทำให้ยุ่งยากซับซ้อนเพียงเพื่ออยากให้มันยุ่งยากซับซ้อน’ ซึ่งไม่ค่อยถูกจริตผมเท่าไร ถ้าให้เรียงลำดับเกมของนักออกแบบคนนี้ล่ะก็ เกมนี้อยู่อันดับหนึ่งของตารางแห่งความไม่ชอบที่ว่าของผมไปเรียบร้อย……. แต่ผมคิดว่าถ้าคุณชอบเกมอื่นๆของนายคนนี้อย่าง Vinhos , Co2 , Kanban คุณก็น่าจะชอบเกมนี้นะเพราะ ‘ลายเซ็น’ เค้ามาครบ

😍 กบโปรด - อวยไส้แตก ยากมากที่เล่นแล้วจะรู้สึกไม่สนุก

😁 กบชอบ - พร้อมจะเล่นตลอดถ้ามีคนชวน

🙂 กบโอเค - ชอบในบางแง่มุม แต่อาจจะเล่นไม่บ่อยหรือเล่นแค่บางอารมณ์

😐 กบเฉย - ไม่ได้เกลียดอะไร ถ้าไม่มีตัวเลือกอื่นก็เล่นได้อยู่

🖕 กบชูนิ้วกลาง - ไม่ตรงจริตเป็นอย่างมาก ชวนก็ไม่เล่น


[Thought เป็นหมวดว่าด้วยความคิดเห็นสั้นๆเกี่ยวกับเกม ยังไม่เป็นรีวิวเต็มตัว]

Sisada Ransibrahmanakul

Sisada Ransibrahmanakul

โปรแกรมเมอร์ขี้บ่นที่ชอบเล่นเกมกระดาน

-->