Fog of Love- รักเรา....จะเป็นเช่นไร

เกมแนวกึ่งสวมบทบาทระดับเบาว่าด้วยความสัมพันธ์ระหว่างตัวละครสองคน ที่ต้องร่วมกันแสดงความเห็นผ่านเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นในชีวิตคู่ เป้าหมายเพื่อพัฒนาความรักของตัวเองให้ไปสู่จุดมุ่งหมายส่วนตัวของแต่ล่ะฝ่าย….. ที่เป็นความลับ ผลงานการออกแบบของ Jacob Jaskov

side note: เกมนี้ไม่มีส่วนไหนที่ระบุเพศ ทำให้ผู้เล่นที่เป็นทั้ง Heterosexuality, Homosexuality และ Bisexuality ไม่ต้องรู้สึกผิดที่ผิดทาง เดิมทีปกจะเป็นรูปคู่ชาย-หญิง แต่ว่าได้มีการออกปกใหม่เป็น หญิง-หญิง ชาย-ชาย เพื่อส่งเสริมความเท่าเทียมทางเพศ แต่ว่านอกจากปกแล้วเกมด้านในเหมือนกันทุกอย่าง อีกเรื่องคึอเกมกวาดรางวัล Golden Geek ปี 2017 มาถึงสามรางวัลได้แก่หมวด Theme , Innovative และ 2-Players

อนึ่งตัวเกมใช้ภาษาเยอะ ถ้าไม่คล่องทั้งคู่ก็ไม่แนะนำให้เล่นครับ

ในตอนเริ่มเกมเราจะต้องเลือก ‘บท’ ที่เป็นไกด์คร่าวๆว่าเรื่องราวของเราจะไปในทางทิศทางไหน (ถ้าเล่นครั้งแรกจะมีบทชื่อ ‘เดทแรกของสองเรา’ ส่วนตัวเสริมในกล่องก็มีบทเพิ่มให้เพียบอยู่) กับเราจะได้รับสุ่มเลือกอาชีพและคุณสมบัตินิดหน่อย ไม่ซับซ้อนมากก็แค่จั่วๆการ์ดแล้วเลือกมา จากนั้นเกมจะให้เวลาเรา ‘จิ้น’ ที่มาที่ไปของตัวละครเรากับประมาณว่า เรา(ในเกม)เจอกันได้ยังไง ตรงนี้เกมจะย้ำมากว่าเรากำลังเล่นบทบาทสมมุติของตัวละคร ไม่ใช่กำลังเล่นเป็นตัวเอง (เกมแรกผมเล่นเป็นทนายปากร้ายบ้างาน ส่วนภรรยาเป็นนางเอกทีวี ใส่แว่นหน้าตาง่วงๆตลอดเวลา…. เออพล๊อทหนังเกาหลีได้อยู่)

วิธีการเล่นหลักของเกมมีแค่นี้ ในมือเราจะมีการ์ดที่เป็นสถานะการณ์สมมุติ ตื่นเช้ามากินอะไร, ได้ไปเที่ยวจะไปกี่วันดี, แม่ยายมาจุ้นจ้านจะทำยังไง, ฉากหนักๆอย่าง “ฉันเคยมีลูกมาก่อน” หรือ “จริงๆแล้วฉันยังแต่งงานอยู่” หรือแนวคลุมเคลืออย่าง “มี text ขึ้นมาว่า นัดเจอกันสิบโมงไหม?” รูปแบบการ์ดจะมีหลายแบบต่างกันนิดหน่อยแต่ว่าหลักๆแล้วคือเราจะผลัดกันลงทีล่ะใบ ในการ์ดจะมีตัวเลือกให้เลือก บางใบก็ให้เลือกพร้อมกันบางใบก็ให้อีกฝ่ายเลือกอย่างเดียว พอเลือกเสร็จผู้เล่นจะได้รับค่าสถานะทางอารมณ์เกี่ยวกับเรื่องนั้นแตกต่างกัน บางใบเลือกตรงหรือไม่ตรงกันก็มีผลต่อค่าความสัมพันธ์ เล่นเสร็จก็จั่วใบใหม่ (มีหลายกองแต่ล่ะกองจะมีธีมของกองนั้นๆ อย่างเป็นเรื่องความรัก เป็นเรื่องดราม่า เป็นเรื่องจริงจัง)

เกมมีสิ่งที่เรียกว่า Personality Dimensions อยู่ 6 กลุ่มแต่ล่ะอันมีสองด้าน ทุกครั้งที่เราตอบคำถามเราก็จะได้วาง token บอกว่าเรามีหมวดไหนฝั่งไหนเท่าไร มันจะแนวๆความจริงใจมีเยอะไหม เป็นพวกเก็บตัว หรือพวกจิตใจดี ฯลฯ เพราะว่าผู้เล่นแต่ล่ะคนจะมี mission ลับของตัวเอง รวมไปถึง ‘ฉากจบ’ ที่ตัวเองต้องการพาให้ความสัมพันธ์ไปถึงมีตั้งแต่ต้องเลิกกันให้ได้ ไปจนถึงครองคู่อย่างมีสุข ซึ่งการชนะแต่ล่ะแบบก็จะมีเงื่อนไขขั้นต่ำที่แตกต่างกัน

จุดที่น่าสนใจอย่างหนึ่งคือระบบ Tutorial ของเกมที่ออกแบบมาค่อนข้างดีทำให้เราสามารถเริ่มเกมโดยที่ไม่ต้องอ่านรูลล่วงหน้าเลย แค่แกะเกมแล้วกางเล่นเลย (ผมเล่นเกมนี้ครั้งแรกไม่ได้อ่านอะไรมาล่วงหน้าเลยเพราะอยากลองระบบนี้) เกมจะใช้วิธีแทรกการ์ดตัวเลขที่มีกติกาค่อยๆเพิ่มมาทีล่ะระยะเราก็เปิดๆอ่านๆทำตามไปเรื่อย แต่ตัว Tutorial ก็ค่อนข้างยาวพอควรแล้วก็อ่านไม่น้อยทีเดียว

🐸 [กบเฉย]

โดยรวมไอเดียน่าสนใจ เกมเข้าใจง่าย มีเรื่องมีราวให้เล่าตอนตอนจบเกม ถ้าถามว่าทำไมเฉย ก็เหตุผลง่ายๆเลยว่าเพราะผมไม่สามารถ ‘อิน’ ไปกับบทบาทและสถานการณ์สมมุติของเกมได้

อย่างแรกคือขั้นตอน setup เกมปูเรื่องตัวละครเรามาน้อยมากทำให้เราไม่สามารถคิดในมุมของตัวละครทั้งสองตัวในเกมได้ หลายๆครั้งช่องที่เรา fill in ก็คือต้องเอา ‘ตัวเรา’ ไปตอบคำถามแทน อย่างเช่นอยากได้ดอกไม้แบบไหน คือกูจะไปรู้ได้ไงว่ะพี่ทนายกูชอบดอกอะไร แล้วแฟนสมมุติกูนี้ชอบแบบไหนแพ้เกสรดอกไม้ปล่าวว่ะ สรุปก็ต้องเอาที่ตัวเองชอบ หรือคิดว่าคู่ที่เป็นคนจริงๆที่กำลังเล่นกับเราอยู่น่าจะเลือกแทน

อีกอันที่เกี่ยวเนื่องกันคือตัวเหตุการณ์ในเกมช่วงเวลามันโดดไปมาทำให้รู้สึกไม่ค่อยต่อเนื่องเท่าไร เจอกันเดตวันอาทิตย์อยู่ดีๆ ใบต่อมาได้ตั๋วไปเที่ยวอิตาลีไปกี่วันดี เราก็อ้าวไรว่ะกูจะไปรู้ได้ไงว่าจะตอบไรดี ในแง่ story มันเลยอาจจะไม่ค่อยสมูทเท่าไร เพราะกลายเป็นเล่นๆไปเราสร้างประวัติตัวละครของเราไประหว่างเล่น อย่างอยู่ๆผมจั่วการ์ด “จริงๆแล้วฉันมีลูกมาก่อน” เราก็แบบเออกูก็พึ่งรู้ว่ากูก็มีลูกตอนจั่วมาเล่นเนี่ยแหละ … ฮา

พอเล่นๆไปในเชิงเกม ถ้าตัดทอนให้ราบเรียบแล้วก็คือการต่อสู้เก็บคะแนนสะสม stat ให้เข้าทางตัวเองเพื่อทำแต้มพร้อมกับคาดเดาว่าอีกฝ่ายพยายามจะพาตัวเองไปสู่ฉากจบแบบไหน เวลาเล่นก็ต้องพยายามเดา หรือดักทางคำตอบฝ่ายตรงข้ามมากกว่าที่จะรู้สึกว่ากำลัง roleplay เป็นตัวละคร แล้วตัวเกมไม่ใช่เกมทำมาให้ยาก หลายครั้งก็เลยเหมือนเลือกๆเดาคำตอบวัดใจแล้วก็พอจบเกมก็มาเล่าเรื่องขำๆว่าพวกเราได้สร้างทีวีซีรี่ย์อะไรขึ้นมากัน

พอรวมๆกันแล้วมันก็คือผมบอกไม่ได้ว่าตัวเองกำลังทำอะไรอยู่ จะเล่น roleplay, จะเล่นเป็นตัวเอง หรือกำลังเล่นเกมอยู่กันแน่? เล่นจบแล้วก็แบบไอ้ตัวละครของกูนี้มันทำไมนิสัยพิลึกพิลั่นแบบนี้ สำหรับคนที่ชอบอะไรคลีนๆมีภาพชัดเจนเกมนี้อาจจะต้องเผื่อใจไว้ซักหน่อย ด้วยความที่แยกไม่ออกบางทีเวลาเราเล่นการ์ดซีนที่หนักหน่วงซักหน่อยคุณอาจจะได้รับคำถามว่าที่เลือกนั้น เป็นตัวคุณ หรือตัวคุณในเกม ซึ่งสำหรับบางคนอาจจะกลายเป็นดราม่าของจริงก็ได้นะ

ส่วนตัวเลยคิดว่าเกมเหมาะที่จะเล่นเอาฮากับเพื่อนมากกว่าจะเล่นกับคู่รัก หรือถ้าเป็นคู่รักที่แฟนตาซีเรื่องราวเก่งๆจนสามารถสร้าง back story ได้แข็งพอก็อาจจะไม่มีปัญหาแบบผมก็ได้ แต่ผมเล่นมัวแต่คิดในมุมของตัวตนตัวเอง พอนั่งเล่นเกมแล้วมาเรื่องคิดตามสถานการณ์สมมุติในเกมตามไปพร้อมกับมองหน้าภรรยาไปก็อยากจะเดินข้ามโต๊ะไปหอมแก้มแทนมากกว่า

😍 กบโปรด - อวยไส้แตก ยากมากที่เล่นแล้วจะรู้สึกไม่สนุก . 😁 กบชอบ - พร้อมจะเล่นตลอด . 🙂 กบโอเค - ชอบในบางแง่มุม แต่อาจจะเล่นไม่บ่อยหรือเล่นแค่บางอารมณ์ . 😐 กบเฉย - ไม่ได้เกลียดอะไร ถ้าไม่มีตัวเลือกอื่นก็เล่นได้อยู่ . 🖕 กบไม่เล่น - ไม่ตรงจริต ชวนไม่เล่น . อนึ่ง : เป็นความรู้สึกในความ “อยากจะหยิบมาเล่นไหม?” ของผมเอง ไม่ได้เกี่ยวอะไรกับคุณภาพของเกม ดูให้เป็นแค่ “อีกความคิดเห็นหนึ่ง” เท่านั้นก็พอนะครับ :)