Dominant Species- ข้าคือสุดยอดสิ่งมีชีวิต

Sisada Ransibrahmanakul
Written by Sisada Ransibrahmanakul on
Dominant Species- ข้าคือสุดยอดสิ่งมีชีวิต

เกมยูโรระดับหนักที่จะให้เรารับบทเป็นหนึ่งในสิ่งมีชีวิตยุคก่อนประวัติศาสตร์ ที่จะมาแก่งแย่งความเป็นจุดสูงสุดในห่วงโซ่อาหารและเอาตัวรอดต่อยุคน้ำแข็งที่กำลังคืบคลานเข้ามา แต่สิ่งมีชีวิตที่เราจะได้เป็นนั้นไม่ได้ยิ่งใหญ่ขนาดไดโนเสาร์ครองโลก (เพราะตายห่ากันไปหมดก่อนหน้านั้นนานแล้ว) เราเป็นแค่ลิงตัวจ๋อย, แมลง, งู, แมง, นก และ สัตวเลื้อยคลาน เท่านั้นแหละ

ระบบของเกมนี้คือ Majority Control ที่แอ๊คชั่นที่เราจะทำได้จะถูกเลือกแบบ Worker Placement แล้วรอแสดงผลที่เลือกตามลำดับ แต่แนวคิดที่ขับเคลื่อนผู้เล่นในเกมนี้คือ ‘แหล่งอาหาร’ และ ‘ศักยภาพในการหาอาหาร’ (สองอย่างนี้ใช้ไทล์แบบเดียวกันแค่เวลาอยู่คนล่ะที่จะเรียกคนล่ะแบบ)

ในเกมนี้จะมีสิ่งที่เรียกว่า ‘แหล่งอาหาร’ อยู่ 6 ชนิดวางอยู่ตามมุมของไทล์หกเหลี่ยม และสิ่งมีชีวิตแต่ล่ะตัวก็จะมีความสามารถให้การกินอาหารที่แตกต่างกัน เลเยอร์แรกที่เราเจอก็เลยเข้าใจได้ทันทีคือ “กินอะไรก็ต้องไปอยู่ตรงนั้นแหละ เพราะไม่งั้งเดี๋ยวจะอดตาย”

ผู้เล่นแต่ล่ะคนจะมีแท่งคนงานจำนวนหนึ่ง (ในเกมเรียก Action Pawn….. ย่อว่า AP…….ฮา และจำนวนแท่งผู้เล่นทุกคนจะได้รับเท่ากัน โดยจำนวนที่มีขึ้นอยู่กับจำนวนผู้เล่น) ที่เราจะผลัดกันเอาไปลงทำแอ๊คชั่น 12 อย่าง (เยอะสัด) แต่ล่ะแอ๊คชั่นก็มีจำนวนที่ว่างให้วางคนงานได้ไม่เท่ากัน พอลงครบทุกคนก็จะเริ่มไล่ทำงานไปตามเฟส และแน่นอนว่าจำนวนคนงานที่เรามีนั้นย่อมน้อยกว่าสิ่งที่เราอยากจะทำมากมายนัก

แอ๊คชั่นหลักที่เราจะได้ทำกันบ่อยๆก็คือ หยิบไทล์ที่ถูกสุ่มเอาไว้มาเป็น ‘ความสามารถในหาอาหาร’ เพื่อที่เราจะได้ไปอยู่ในไทล์ที่มีแหล่งอาหารใหม่ๆได้ หรือเราจะหยิบไทล์ที่ถูกสุ่มมาไปวางไว้บนแผนที่กลางเพื่อให้เป็น ‘แหล่งอาหาร’ ก็ได้ ส่วนที่เหลือก็จะเป็นการเพิ่มจำนวนตัว, การย้ายสัตว์ของเราไปมา, การกำจัดสัตว์อื่นที่อยู่ไทล์เดียวกับเรา ตรงนี้ในภาพรวมเข้าใจไม่ยาก

จุดน่าสนใจอย่างแรกของเกมนี้คือระบบ ‘มีอำนาจสูงสุด’ (Dominant) ที่สิ่งมีชิวิตที่มีศักยภาพในการ ‘หาอาหาร’ เยอะที่สุดในพื้นที่นั้นจะถือว่าตัวเองเจ๋งสุดในพื้นที่นั้น ซึ่งเอาเข้าจริงแล้วระหว่างเล่นเกมจะยังไม่มีผลอะไรมาก แต่จะมีผลในตอนที่มีผู้เล่นเลือกแอ๊คชั่น ‘คิดคะแนน’ – คือระบบคิดคะแนนจะเป็นแบบ ผู้เล่นต้องลงคนงานไปที่ช่อง ‘คิดคะแนน’ ก่อน จากนั้นเกมก็จะนับคะแนนตามหลัก Majority Control ทั่วไป คือหาจำนวนที่หนึ่ง สอง สาม แล้วก็ได้แต้มกันไป (แต่ว่าพื้นที่แต่ล่ะชนิด แต้มจะไม่เท่ากัน บางพื้นที่ก็จะมีคนแย่งกันเยอะ บางที่ก็ไม่ค่อยมี) เสร็จแล้วเกมจะให้สัตว์ที่มี ‘อำนาจสูงสุด’ ในพื้นที่ที่พึ่งคิดแต้มไปเป็นคนเลือกการ์ดเหตุการณ์ (จำนวนเยอะกว่า แต่ก็ไม่ได้แปลว่าจะเจ๋งสุด ดูแค่ความสามารถในการหากิน) ซึ่งการ์ดที่ว่ามักจะมีผลที่รุนแรงจนเปลี่ยนสภาพกระดานได้เยอะมาก (มากขนาดที่อาจจะมีล้มโต๊ะเพราะหลายทีตายห่าเกือบหมดกระดาน)

อีกเลเยอร์การทำแต้มที่เพิ่มมาอีกอย่างของเกมนี้คือระบบไทล์ทุนดรา อันเป็นพื้นที่ที่มีความหนาวเย็นปกคลุมตลอดเวลาที่จะค่อยๆขยายตัวคืบคลานสู่พื้นที่อื่น ผู้เล่นที่เลือกแอ๊คชั่นนี้จะได้หยิบไทล์ทุนดรามาต่อขยายจากของเดิม ผลของมันคือสิ่งมีชีวิตทั้งหมดจะต้องตายไปเหลือแค่อย่างล่ะตัว (ใครเอาตัวมากองเยอะๆใกล้ๆไทล์นี้ก็ต้องทำใจหน่อย) แถมด้วยก่อนหน้านี้แต้มเยอะแค่ไหนก็เหลือแค่หนึ่งแต้มถ้วนเท่านั้นสำหรับที่หนึ่งคนเดียว (เทียบกับไทล์ที่ดีที่สุดในเกมที่จะให้ 9/5/3/2 สำหรับแต่ล่ะลำดับที่) ความเหี้ยขั้นต่อมาคือแหล่งอาหารที่โดนทุนดราประกบสามด้านจะถูกทำลายไป ทำให้สิ่งมีชีวิตบางตัวอยู่ไม่ได้ แต่ความเจ๋งในความเสี่ยงคือในตอนจบรอบถ้าใครมีสิ่งมีชีวิตอยู่บนทรุดราเยอะที่สุดก็จะได้โบนัสตามจำนวนไทล์ที่ไปอยู่ด้วย (สัดส่วนแต้มก็ถือว่าเยอะอยู่ จนเรียกได้ว่าเป็นสายการเล่นแบบหนึ่ง)


สเตปแห่งความปวดหัวขั้นต่อมาคือไทล์ ‘ความสามารถในหาอาหาร’ ที่ไม่มีใครหยิบในรอบที่แล้ว มันจะเลือนลงมาอยู่ในอีกช่องแอ๊คชั่นถัดมา ผลของมันคือถ้าสัตว์ของเรามีของตรงกับของที่อยู่ในช่องนี้เราจะต้องเอาความสามารถในการหาอาหารของเราทิ้งไป ซึ่งป้องกันได้ด้วยการเอาคนงานของเรามีลงที่ช่องนี้

ไอเดียคล้ายๆกันก็ถูกใช้กับช่องเติมแหล่งอาหารเช่นกัน คืออาหารที่ไม่มีใครหยิบรอบที่แล้วจะถูกเลื่อนลงมาในอีกแอ๊คชั่น ผลของมันคือแหล่งอาหารทุกอันที่ติดกับทรุดราและตรงกับในช่องนี้จะต้องถูกเอาออกจากเกม แต่ว่าผู้เล่นที่ลงแอ๊คชั่นนี้จะสามารถหยิบแหล่งอาหารออกเพื่อป้องกันการสูญเสียแหล่งอาหารได้

คือสองกลไกที่พึ่งพูดถึงเนี่ยสำคัญมากในการวางแผนล่วงหน้า เพราะถ้าคุณคำนวนพลาด สิ่งมีชีวิตของคุณอาจจะหายไปเกือบหมดเลยก็ได้เพราะขาดอาหารที่จำเป็นต่อการอยู่รอด หรือไม่ก็ต้องเสียสิทธิ์ Dominant พื้นที่ไปเพราะแหล่งอาหารที่ช่วยให้เราเจ๋งกว่าคนอื่นในพื้นที่นั้นหายไป (ผลต่อมาคือเราอาจจะไม่เหลือพื้นที่ดีๆให้ score แต้มในเฟสต่อมา)

🐸[กบโปรด] – เป็นเกม Majority Control ชอบมากเกมหนึ่ง ถ้า El Grande คือเกมที่เจ๋งสุดของแนวนี้ในระดับกลาง เกมนี้ก็คือเกมที่เจ๋งที่สุดของแนวนี้ในระดับหนัก ระบบพื้นๆหลายอันที่ถูกซ้อนเข้าไป ทำให้เกิดเลเยอร์ของการคิดล่วงหน้าที่ซับซ้อนและน่าสนใจโดยที่ไม่ทำให้กติกาวุ่นวายขึ้น แต่ความโหดร้ายของมันคือเกมกลับเต็มไปด้วยความยุ่งเหยิง (Chaotic) อันเกิดจากการ์ด event ที่รุนแรง และผลกระทบที่เกิดจากการกระทำของผู้เล่นที่มีผลต่อเกมสูง แค่หยิบอาหารออกอันเดียวในบางจังหวะก็อาจจะส่งผลให้สิ่งมีชีวิตของผู้เล่นบางคนหายไปเกือบหมดได้ เล่นแล้วให้ความรู้สึกเครียดแบบที่ต้องดิ้นรนหาทางอยู่รอดกับความเป็นไปได้ที่โหดร้ายตรงหน้าดี

ข้อดีอีกอย่างของเกมนี้คือรองรับผู้เล่นถึง 6 คน แล้ว scalability ค่อนข้างดีคือเล่น 3,4,5,6 ก็สนุก แต่ถ้าเล่น 2 คนให้เล่นเป็นสัตว์สองชนิดน่าจะดีกว่าหรือไม่ก็ข้ามเกมนี้ไปเลย ไม่งั้งการแข่งขันระหว่างผู้เล่นจะต่ำเกินไป แต่มันก็เป็นปัญหาปกติของเกมแนว Majority Control อยู่แล้วที่ไม่เหมาะกับผู้เล่นจำนวนน้อยเท่าไร แต่ว่าเกมนี้ผมลองเล่นที่สามคนก็ยังรู้สึกว่าสนุกนะ

จุดใหญ่อย่างหนึ่งที่ทำให้เกมนี้ ต้องเลือกคนเล่นเยอะหน่อยก็คือ conflict ระหว่างผู้เล่นที่รุนแรงอันเกิดจากหยิบทำแอ๊คชั่นเพื่อเอาตัวรอด แต่มักจะทำร้ายคนอื่นอย่างโหดๆแบบไม่ตั้งใจ(และตั้งใจ)เสมอ เป็นเกมที่ไม่เหมาะกับผู้เล่นสายอารมณ์มากๆ เพราะน่าจะร้อนรุ่มอยากล้มโต๊ะเป็นแน่

ข้อเสียเล็กๆบางอันก็อาจจะเป็นเรื่องจำนวนแอ๊คชั่นที่เยอะและมีชื่อชวนให้เข้าใจยาก (แต่ล่ะอันไม่ใช่ภาษาที่ใช้กันทั่วไป) ก็อาจจะทำให้กว่าจะเข้าถึงเกมต้องใช้เวลาเยอะซักนิด ถ้าไล่อธิบายจาก player aid ก็จะรู้สึกเหนื่อยๆหน่อยสำหรับการเล่นครั้งแรก ส่วนตัวผมใช้วิธีเรียกลักษณะการใช้งานแทนการอธิบายชื่อแอ๊คชั่นไปเลย ส่วนกติกาตอนอ่านก็ค่อนข้างสบายนะ คู่มือเขียนมาดีมาก ไม่เหมือนคู่มือแนว war game แบบเกมอื่นๆของค่ายนี้ที่อ่านย๊ากยาก

ข้อเสียที่น่าหงุดหงิดเล็กน้อยคือการ์ด Event แรงๆที่ออกทุกตาเนี่ยมันมีแต่ตัวหนังสือ แล้วรูปมันไม่ได้สื่ออะไรถึงความสามารถของการ์ดเลย ทำให้มองกลับหัวอ่านไม่รู้เรื่อง หรือพออธิบายไปซักพักก็ลืมล่ะเพราะมีเรื่องที่ต้องคิดหลายเรื่อง พอจะหยิบอ่านคนแม่งรู้แนวอีก เลยรู้สึกสะดุดๆนิดหน่อย

อีกเรื่องคือตอนจังหวะที่เราได้/เสีย/เติม แหล่งอาหารในเกมเราจะต้องคอยมานับเองตลอดว่าใครเจ๋งที่สุดในพื้นที่ ตรงนี้บางทีถ้าลืม แล้วต้องมาไล่เช็คใหม่ก็จะแอบเหนื่อยนิดนึง กับมีหลายจังหวะที่แอบมองยากๆ เวลามีผู้เล่นหลายคนในพื้นที่เดียวกัน ว่าถ้าเกิดการเปลี่ยนแปลงแหล่งอาหารแล้วใครจะรอด ใครจะนำ แต่จริงๆความวุ่นๆนี้ก็นับว่าเป็นส่วนหนึ่งของเกมล่ะนะ

😍 กบโปรด - อวยไส้แตก ยากมากที่เล่นแล้วจะรู้สึกไม่สนุก

😁 กบชอบ - พร้อมจะเล่นตลอด

🙂 กบโอเค - ชอบในบางแง่มุม แต่อาจจะเล่นไม่บ่อยหรือเล่นแค่บางอารมณ์

😐 กบเฉย - ไม่ได้เกลียดอะไร ถ้าไม่มีตัวเลือกอื่นก็เล่นได้อยู่

🖕 กบไม่เล่น - ไม่ตรงจริต ชวนก็ไม่เล่น

อนึ่ง : เป็นความรู้สึกในความ “อยากจะหยิบมาเล่นไหม?” ของผมเอง ไม่ได้เกี่ยวอะไรกับคุณภาพของเกม ดูให้เป็นแค่ “อีกความคิดเห็นหนึ่ง” เท่านั้นก็พอนะครับ :)


[Thought เป็นหมวดว่าด้วยความคิดเห็นสั้นๆเกี่ยวกับเกม ยังไม่เป็นรีวิวเต็มตัว]

Sisada Ransibrahmanakul

Sisada Ransibrahmanakul

โปรแกรมเมอร์ขี้บ่นที่ชอบเล่นเกมกระดาน

-->