Cuba Libra

Cuba Libra เกมที่ 2 ของ COIN Series ที่จับเอาการการปฎิวัติในคิวบามาเป็นเกม เป็นช่วงเวลาที่มีตัวเด่นที่แม้คุณไม่รู้ชื่อแต่ต้องจำหน้าได้เพราะมีหน้าอยู่ตามท้ายสิบล้ออย่าง ‘เช เกบารา’

ตัวเกมแบ่งออกเป็น 4 ฝ่าย ที่แต่ล่ะฝ่ายมี 4 เงื่อนไขในการชนะเป็นของตัวเอง คือ

• รัฐบาล : ผู้นำรัฐบาลเผด็จการฟุลเคนเซียว บาติสตา เป้าหมายคือสร้างฐานสนับสนุนรัฐบาลทั่วประเทศให้แข็งแกร่ง ความได้เปรียบคือเงิน(จากพี่ใหญ่อเมริกา) และยุทโธปกรที่เหนือกว่า

• กลุ่ม 26 กรกฎาคม : กลุ่มต่อต้านล้มรัฐบาล มีความเป็น insurgency เต็มรูปแบบเพราะมาพร้อมกำลังคนจำนวนมาก เป้าหมายคือการเสียงต่อต้านรัฐบาล (เช เกบารา อยู่กลุ่มนี้)

• หน่วยปฏิวัติ (Revolutionary Directorate) : กลุ่มต่อต้านนักศึกษาซึ่งมีอุดมการณ์ต่อต้านคอมมิวนิสต์ เริ่มจากกลุ่มต่อต้านขนาดเล็กแล้วค่อยๆขยายใหญ่เป้าหมายคือการได้ควบคุมคิวบาบางส่วนไว้ ถือเป็นตัวป่วนในเกมเพราะความสามารถเน้นปรับแนวคิดประชากรให้เป็นกลาง ซึ่งขัดกับกลุ่ม 26July และ รัฐบาล

• มาเฟียอเมริกัน : เงิน เงิน เงิน เป้าหมายคือเปิดบ่อนให้ทั่วคิวบาพร้อมเงินถุงเงินถังระหว่างทางก็จ่ายเงินสินบนชี้เจ้าหน้าที่ไปทางนั้นที ทางโน้นที ความแกร่งอยู่ที่ เงินมันไม่มีชื่อเจ้าของ กับเป้าหมายไม่ค่อยขัดทางใคร ถ้าทำตัวตามน้ำดีๆโอกาสชนะก็ไม่ยากอะไร

เนื่องจากบังเอิญว่าได้เล่น A Distant Plain (DP) มาก่อน เกมนี้เลยอ่านได้ค่อนข้างไวพอควรเพราะโครงสร้างเกมหลักเหมือนกันหมด แต่ว่าแต่ล่ะฝ่ายก็มีบทบาทแนวคิดและเงื่อนไขการชนะที่ต่างกันเช่นเดิม ตัวเกมเข้าใจง่ายกว่า DP เพราะมี layer ของลูกเล่นน้อยกว่า ทางฝั่งต่อต้านรัฐบาลสามตัวนี่ท่าพื้นฐานเหมือนกันหมดเลย ต่างกันแค่ท่าพิเศษทำให้เรียนรู้เกมได้ไวขึ้น สมกับที่คนเค้าแนะนำให้เล่นตัวนี้ก่อน

เกมนี้คิดว่าหา‘เหยื่อ’ง่าย เพราะให้ความรู้สึกไม่ต่างกับเล่น mid-heavy euro เวลา 3 hr ทั่วไปเท่าไร ประมาณว่าถ้าเล่นเกมที่เผ่า asymmetric ชัดๆอย่าง Cry Havoc ได้ก็ไม่น่าจะมีปัญหากับเกมนี้นะ นอกจากไม่ชอบธีมจริงๆ (แต่เกมนี้ต้องอ่านเยอะกว่า กับสำนวนแบบ wargame ที่มีจังหวะเว้นวรรคคำแปลกๆ)

ถึงแม้จะชอบความง่ายของ CL แต่เล่นแล้วส่วนตัวรู้สึกว่า ‘อิน’ กับฝ่ายต่างๆใน DP มากกว่า อาจจะเป็นเพราะเกิดทันเลยเข้าใจในบทที่แตกต่างกันชัดเจนของ รัฐบาลอัฟกันฯ/อเมริกา/ตอลิบาน/มาเฟีย แต่ใน CL ด้วยความไม่เก็ทบรรยากาศทางการเมืองตอนนั้นเลยรู้สึกว่าฝั่ง insurgencies มันดูไม่ค่อยแตกต่าง ไม่มีคาแรกเตอร์ของตัวเองชัดๆกันเท่าไร แต่พี่คนหนึ่งในวงที่เล่นด้วยเค้าเกิดทันก็ดูพี่เค้าอินดีนะ อาจจะเพราะตอนผมเล่นยังอ่านข้อมูลทางประวัติศาสตร์มาไม่เยอะพอด้วย คิดว่าถ้ามีโอกาสไปสอนรอบหน้าอาจจะต้องเตรียมอ่านข้อมูลไปเยอะกว่านี้

ข้อเสียแน่นอนคือเกมมันต้องใช้ 4 คนเท่านั้น โอกาสจะเอามาเล่นซ้ำเลยหนักหนาพอดู เพราะหาคนจะมาเล่นเกมแบบนี้ให้ครบวงนี่แม่งโคตรรรรรรรยาก ถึงจะมีระบบ AI สำหรับผู้เล่นคนที่ขาดไป แต่ระบบการเจรจาร่วมมือระหว่างผู้เล่นก็จะหายไปทำให้เกมไม่น่าจะสนุกเท่าไร

ความรู้สึกตอนนี้คืออยากลอง Falling Sky: The Gallic Revolt Against Caesar มาก 555