Blackout- Hong Kong

ในคืนธรรมดาคืนหนึ่ง ไฟฟ้าเกิดดับทั่วเกาะฮ่องกง หลังจากผ่านไปซักพักก็ยังไม่มีทีถ้าว่าไฟจะกลับมาปกติ เราคือหัวหน้าทีมที่จะนำพาอาสาสมัครชายหญิงมาร่วมบรรเทาความทุกข์ที่เกิดจากเหตุการณ์ไฟดับครั้งในเกมยูโรระดับกลางหนัก ธีมหลวมๆ ผลงานจากนักออกแบบ Alexander Pfister (Mombasa, Grate Western Trail, Broom Service)

เกมนี้เน้นกลไกการเล่นเป็นหลักเลยอาจจะอธิบายให้เห็นภาพยากหน่อย ไอเดียหลักของเกมคือการจัดเรียงการ์ดหรือหาทรัพยากรมาทำการ์ดภารกิจให้สำเร็จ ถ้าทำสำเร็จเราก็ได้การ์ดนั้นๆมาใช้ไว้ช่วยให้เราทำภาระกิจใบอื่นต่อวนไปเรื่อยๆ ตามธีมคือประมาณว่าพวกนี้คืออาสาสมัครที่จะมาช่วยเราแต่เราต้องเตรียมทรัพยากร หรือทีมงานอาสาคนอื่นๆให้พร้อมกับคนที่เราจะเอามาช่วยงาน

ในแต่ล่ะรอบเกมจะทอยลูกเต๋าสามสีสุ่มเป็นทรัพยากรสามแบบ เสร็จแล้วผู้เล่นแต่ล่ะคนก็จะเลือกการ์ดในไว้สามใบแล้วเปิดพร้อมกันเพื่อรับทรัพยากร (มีลูกเล่นเปลี่ยนชนิดของนิดหน่อยเพื่อให้เกมไม่อึดอัดเกินไป) เราก็เอาทรัพยากรไปเคลมการ์ดอีกที ง่ายแค่นั้นแหละ

แต่ความท้าทายจริงๆจะอยู่ที่การ์ดอีกแบบที่เงื่อนไขการเคลมคือเราต้องมีแถวหนึ่ง (เพราะทุกตาเราต้องเอาการ์ดวางซ้อนๆกันไปเรื่อยๆ กองก็จะใหญ่ขึ้น) ที่มีสีในรูปแบบที่การ์ดนั้นๆกำหนดถึงจะเคลมได้ อย่างเช่นกองนั้นต้องมีสีแดงสอง สีน้ำเงินหนึ่งไรงี้ แต่มันไม่ง่ายตรงที่การ์ดในกองส่วนตัวเรามีจำกัดและเวลาพอการ์ดเราเหลือน้อยเราจะกึ่งๆโดนบังคับให้รวบการ์ดแถวที่ใหญ่ที่สุดขึ้นมือ ถ้าเราวางแผนเคลมพลาดก็อาจจะต้องกลับตัวยาวนิดนึง หนึ่งในแกนหลักของเกมก็คือการหาจังหวะเคลมการ์ดสวยๆเนี่ยแหละ

พอเคลมการ์ดได้อีกลูกเล่นที่เกมใส่เข้ามาคือการวางมาร์คเกอร์ว่าเราได้ทำการส่งอาสามัคไปช่วยคนในพื้นที่ไหนแล้วบ้าง พอวางล้อมกรอบได้ก็จะได้แต้มเพิ่ม ตรงนี้ก็มีลูกเล่นฝั่ง set collection กับโบนัสในการเก็บของอีกนิดหน่อย

[🐸 กบเฉย]

ในแง่การออกแบบระบบการเล่นแล้วผมคิดว่าเกมนี้ทำมาสวย แล้วก็ลื่นไหลไปในทางเดียวกัน มีเรื่องที่ต้องคิดและวางแผนตลอด  ระบบโบนัสไว้ทำคอมโบช่วยเพิ่มความสามารถเราก็คิดว่าทำออกมาฉลาดดี แต่ที่ให้เฉยเพราะรู้สึกว่าเล่นแค่สองรอบก็พบว่ารู้เท่าที่ควรจะรู้แล้ว (สำหรับผมนะ) กับปัญหาใหญ่จริงๆคือในอารมณ์ประมาณนี้เล่น Mombasa สนุกกว่า (ผมคิดว่าเป็นเกมที่ดีนะ แต่ถ้ามีเกมที่อารมณ์ประมาณเดียวกันแต่อยากเล่นมากกว่า เกมนี้ก็ควรจะเป็นแค่เฉยๆใช่มะ?)

ถ้าเคยเล่น Mombasa มาก่อนก็จะได้กลิ่นเหมือนระบบเดินแทรคหนังสือแบบที่โดนจูนกับปรับมาเป็นแกนหลักแทนนั้นแหละเพราะเกมนี้บังคับให้เราต้องเคลมการ์ดตลอด เวลาจะหยิบซื้อการ์ดมาเก็บไว้ (เก็บมาไว้ได้มากสุดแค่สามใบ) ทำให้ต้องคิดตลอดว่าจะหยิบใบไหนมาดี แต่ว่าก็ต้องคิดเพิ่มกรณีที่เคลมได้แล้วจะได้วางมาร์คเกอร์สีไหนอีก เพราะการ์ดแต่ล่ะใบก็วางสีได้แตกต่างกัน และมันมีเรื่องแต้มเข้ามาเกี่ยวด้วย ทำให้ต้องคิดต่อกันหลายชั้น (แต่เกมก็ไม่ได้บังคับให้เราทำนะ แต่ถ้าทำได้ก็จะได้แต้มเพิ่ม) ความสนุกก็เลยอยู่ที่การมองหา optimal path ตรงนี้นั้นแหละ

จุดที่ไม่ชอบจริงๆน่าจะเป็นเรื่องเต๋าทรัพยากรที่รู้สึกมันชวนยึกยักไปหน่อย คือการ์ดในมือเราจะมีสิทธิ์ในการเคลมทรัพยากรได้สามสีตรงกับหน้าเต๋า แต่ว่าด้วยความที่สีมันสื่อถึงของที่แตกต่างกันตลอดทั้งเกมมันเลยทำให้สมองเราต้องคอยมา matching ความสัมพันธ์ของการในมือกับของในกระดานตลอด ส่วนตัวไม่ชอบเพราะคิดว่ามัน overload เกินจำเป็น ในแง่ดวงผมค่อนข้างเฉยๆเพราะเกมนี้ให้สิทธิ์ในการปรับทรัพกรแบบไม่อั้นผ่านการลดแต้มตัวเอง โอเคฟังดูแย่ๆแต่มีประโยชน์มากเพราะทำให้เกมไม่อึดอัดจนน่ารำคาญเพราะเกมนี้ต้องใช้สมองไปคิดเรื่องหาจังหวะเคลมการ์ดค่อนข้างเยอะ แต่ในอีกแง่จะให้มาทอยเต๋าทำไมฟระ (แต่ถ้าไม่ทอยเกมก็อาจจะนิ่งไปหน่อย)

ส่วนที่ผมรู้สึกเฉยๆ แต่คิดว่าน่าจะเขียนไว้หน่อย คือเรื่องที่คิดว่าเป็นผลให้เกมรู้สึกเฉยๆกว่าที่ควรคือธีมมันแถแบบแปลกๆไปหน่อย คือปกติถ้าเล่นเกมยูโรก็จะชินกับเกมที่ธีมไม่ค่อยไปกับเกมเท่าไรอยู่แล้ว แต่เกมนี้ธีมมาแปลกแบบน่าสนใจ แต่ดันเล่นแล้วถ้าคิดตามดีๆมันก็มีธีมอยู่ด้านหลังหมดแหละ แต่มันแถแบบไม่ค่อยเข้าที่เข้าทางเท่าไร เลยกลายเป็นฟิลลิ่งที่ประดักประเดิดพอควร จะแห้งก็ไม่แห้ง จะอินก็ไม่อิน คือแบบไฟดับแล้วไงต่อ? ทำไมต้องรวมคนมาช่วยขนาดนี้? มิชชั่นก็แบบส่งกระดาษไปที่โรงเรียนหน่อยเด็กมันเบื่อ….คือแบบความอีปิกไม่มีเลย ธีมออกจะภัยพิบัติ เล่นๆไปแล้วแบบพวกเมิงรอถึงเช้าก็ได้มะ?

อีกเรื่องคืออุปกรณ์ค่อนข้างห่วยไปหน่อย ยิ่งเทียบว่าเป็นค่ายที่ทำ Coimbra นี้ยิ่งตกใจเลยไม่คิดว่าจะต่างกันได้ขนาดนี้ รู้สึกเฟลๆนิดหน่อยแต่ไม่ใช่ประเด็นหลักเท่าไร แต่อีกอย่างหนึ่งที่คิดว่าทำมาดีมากคือเฟสการเล่นชัดเจนดี ทำ player board มาเป็นลำดับทำให้สอนง่ายมาก

ตัวเกม Solitaire ค่อนข้างเยอะแบบที่เราไม่เกี่ยวกับคนอื่นเท่าไร ส่วนตัวไม่มีปัญหากับเรื่องนี้เหมือนกัน ถ้าชอบประมาณนี้ก็ไม่มีปัญหาอะไร แต่พอยกมาเทียบกับ Mombasa แล้วก็เลยรู้สึกว่าอันนั้นมันดูมีอะไรให้คิดให้ทำแบบต้องคอยแอบมองคนอื่นตลอดเวลา กลายเป็นว่าถึงเกมนั้นจะเบากว่านิดหน่อย แต่ก็มีความเป็น ‘เกม’ ที่สนุกกว่าเยอะอยู่

😍 กบโปรด - อวยไส้แตก ยากมากที่เล่นแล้วจะรู้สึกไม่สนุก

😁 กบชอบ - พร้อมจะเล่นตลอด

🙂 กบโอเค - ชอบในบางแง่มุม แต่อาจจะเล่นไม่บ่อยหรือเล่นแค่บางอารมณ์

😐 กบเฉย - ไม่ได้เกลียดอะไร ถ้าไม่มีตัวเลือกอื่นก็เล่นได้อยู่

🖕 กบไม่เล่น - ไม่ตรงจริต ชวนก็ไม่เล่น

อนึ่ง : เป็นความรู้สึกในความ “อยากจะหยิบมาเล่นไหม?” ของผมเอง ไม่ได้เกี่ยวอะไรกับคุณภาพของเกม ดูให้เป็นแค่ “อีกความคิดเห็นหนึ่ง” เท่านั้นก็พอนะครับ :)

[Thought เป็นหมวดว่าด้วยความคิดเห็นสั้นๆเกี่ยวกับเกม ยังไม่เป็นรีวิวเต็มตัว]