Spiel des Jahres คือเกมที่สนุกที่สุดในปีนั้นจริงๆเหรอ?

“พวกคุณเคยเล่นเกมระดับรางวัลแล้วสนุกด้วยเหรอ?”

ประโยคนี้เพื่อนผมกล่าวไว้ หลังจากเล่นเกมใหม่เกมหนึ่งจบ พร้อมกับออกปากว่าเกมนี้เตรียมชิงรางวัลปีหน้าได้เลย เมื่อคาดคั้นต่อว่าเกมเจ๋งปานนั้นเลย ก็โดนตบท้ายด้วยประโยคข้างต้น

รางวัลที่ว่าคือพวกแนวๆ Spiel des Jahres (Sdj) / Kennerspiel des Jahres (Kdj) / Mensa Select . . . ซึ่งผมก็เห็นด้วยนะ

สำหรับผมแล้ว เกมที่แปะป้าย Sdj “มัก”จะมีความหมายในทำนองว่า “ไม่ต้องเล่นก็ได้”

ซึ่งก็ไม่แปลก เพราะว่าทางกรรมการผู้ให้รางวัลเองก็พูดไว้อย่างชัดเจนว่า Sdj ไม่ใช่รางวัลสำหรับพวก Geek หรือพวก Hard core หรือแม้กระทั้งพวกที่เล่นบอร์ดเกมเป็นงานอดิเรก แต่ว่ามันเป็นรางวัลสำหรับคนทั่วไป

เป็นรางวัลสำหรับเกมที่ “ทุกคน” สามารถเล่นได้

ลองนึกดูล่ะกันว่าถ้าคุณอยากจะชวนผู้เล่นหน้าใหม่ที่ทั้งชีวิตเคยเล่นแค่เกมเศษรฐีคุณจะให้เล่นเกมอะไร? คนกลุ่มนี้เจอเกมที่อธิบายกฎเกิน 5 ข้อก็แทบจะหลับแล้ว ถ้าอยู่ๆจับมาเล่นเกมยูโรหนักๆหรืออเมริกันตัวหนังสือบานๆ ล่ะก็โอกาสกลับมาเล่นบอร์ดเกมรอบหน้า ก็น่าจะยากอยู่เหมือนกันนะ

ก็เลยเป็นที่มาของเกมระดับรางวัล เพราะมันถือได้ว่าเป็น ”ด่านแรก” ที่จะพาเหยื่อให้เข้าสู่โลกบอร์ดเกม เพราะถ้าเล่นเกมครั้งแรกสนุก มันก็มีโอกาสกลับมาเล่นรอบหน้าๆมันก็มีใช่ไหมล่ะ?

ถ้าคุณเข้าใจว่าเป้าหมายของรางวัลมันเอาไว้ทำอะไร คุณจะไม่แปลกใจว่าทำไมเกมที่ได้รางวัล Game of the Year ที่เทียบได้กับออสก้าของวงการบอร์ดเกม มันถึงได้มักดู “บ้านๆ” นัก

สมัยผมเล่นบอร์ดเกมใหม่ๆก็เริ่มจาก Ticket to ride , Carcassonne , Catan , Tikal เนี่ยแหละ แต่เทียบๆกับ Sdj สมัยนี้แล้ว ยุคที่ผมเริ่มเข้าวงการ Sdj มันดูมีมวลสารเยอะกว่ามาก แต่ด้วยที่หลังๆกลุ่มคนเล่นมันกว้าง เกมใหม่ๆเข้าถึงง่ายๆมันมีเยอะขึ้น Sdj ก็เลยเบาขึ้นเรื่อยๆ (ซึ่งตรงกับเจตนารมณ์ของรางวัลแล้ว)